Omdat er veel veranderd is...

 



Of ik ooit nog zal bloggen?

In mij is nog steeds alles leeg.

En met kleine dingen vul ik mijn dag...


Mijn echte gevoel staat nog steeds op een laag pitje.





Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Ergens weloverwogen ingaan....

Afbeelding
Weten waar je voor staat.... Weten waar je voor gaat... Het was er altijd al, en nu wil je het vormgeven... Ik zou het kunnen aangaan op de manier waarop ik schilder. Namelijk door gewoon te beginnen. Je idee a.h.w. naakt op het witte vlak presenteren... Open staan om de Liefde te verenigen en wel zo simpel mogelijk. Zonder termen van onderscheid. Met een eenvoudig doel; Samen tot de mens van Liefde te komen.
Meer lezen

De mogelijkheden van kikkererwten.

Afbeelding
Lekker vond ik ze altijd al... maar ik wist niet zo goed wat ik ermee kon doen! En zo kwam ik via al die vleesvervangers, die tegenwoordig erg gewild zijn, op het volgende idee; Kook ze zacht en met een groente bouillon blokje gedurende een uur . Best op een milde warmte bron. Daarna goed afgieten om ze dan daarna zeer fijn te prakken. Met flink wat oliefolie mengen en een geklutst ei. Kruiden naar smaak toevoegen. Zo heb ik er een teentje knoflook doorgedaan , wat kurkuma poeder en...een schepje cacao! Het gaf de substantie gelijk een aantrekkelijk kleur en een spannende pittige smaak. Daarna heb ik het een tijdje in de koelkast laten opstijven, voordat ik het rul bakte in een groenteschotel of tot schijven boetseerde die ik als 'burgers' bakte, nadat ze ietwat door de paneer waren gehaald! Ze waren zeer geslaagd en kregen van mij een 8.5..... Waarmee ze als vegetariërs zeer tevreden waren! 😆
Meer lezen

Mijn uitwijk blog!

Afbeelding
Uiteindelijk is het een Proefblog... Dus even een detail van mijn meest recente werk... De derde komt de hele bups op Werkwijze En dan nu nog even scheef staan? Tja, ik hou van vreemde foto's!
Meer lezen

Omdat het eigenlijk voor hier was bedoeld... (i.p.v. Werkwijze)

Afbeelding
  Een veilig dagboek? Zo zal ik het hier gaan noemen...een veilig schrijven zonder confrontaties. Gewoon over mijn gewone dingen schijven, zonder echt persoonlijk te worden. Dankzij het telefooncontact met mijn zoon weet ik dat corona een gevaarlijk gespreksonderwerp is. Drink je een bakkie mee? 😏 ( Nee, ik praat niet over...!) Een ogenschijnlijke andere mening hebben valt zelden goed. Stel je voor dat je zo dom bent om daar ruzie door te krijgen! Nee. dank je...Ik schenk gewoon geen aandacht aan deze uit de hand lopende waanzin! Ik schuifel als enige 'naakte' door de mondkapjes massa in de Plusmarkt. Nou ja, er lopen nog enkele anderen naakt rond, maar die zijn te tellen op één hand zonder rubber handschoentje. Oeps, zeg ik nu toch teveel over hoe ik hierover denk? Verder gaat het goed met me, ik werk harder dan ooit aan mezelf. De ander laat ik voor wat hij is. Anders met je eten omgaan lijkt wonderen te verrichten. Om te gaan 'schilderen' heb ik nog geen inspiratie.
Meer lezen

Bewustwording en onze afhankelijkheid.

Afbeelding
  Zonder elektra is er alsnog een eindresultaat gekomen, maar dat toon ik later. Later is vandaag snel gedaan! Zodra ik wakker word, begint letterlijk mijn bewustwording een met een nieuw onderwerp. Als inleiding vertel ik vast dat gisteravond ineens alle tv zenders op zwart gingen. Op één na... Maar dat het niet aan mijn tv lag had ik al snel door. Mijn laptop is namelijk aangesloten op mijn tv. En alles was perfect in beeld ( ik kijk trouwens steeds minder naar de zenders) Maar hierdoor werd ik mij nog meer bewust van onze afhankelijkheid! In eerste instantie denk ik dan gelijk aan de elektriciteit... Wat zijn we daar vreselijk afhankelijk van... een paar uurtjes redden we dat wel maar een paar dagen??? De meeste mensen leven via hun mobieltje, zelfs op straat nog! Na een paar dagen moet hij toch echt opgeladen worden... helaas er is geen elektra meer 😦 Eigenlijk kan dan niets meer! Dit bericht had dan niet op deze manier tot stand kunnen komen. Schrijven bij kaarslicht... maar hoe
Meer lezen

Een veilige hoek voor mijn Dagboek?

Afbeelding
 Een dagboek openbaar op het internet zetten? In ieder geval sterkt het mij in 'anders denken'. Constant alles vanuit het 'ik' beschrijven is misschien eerlijker dan het te vervangen door wij of je... Toch merk ik vaak dat er wel degelijk een wij of je aanwezig is. Hoe meer ik mij bloot geef, hoe meer de ander zich laat zien. En zo kom je steeds dichter bij een werkelijk 'wij' of 'je'. 'Je' weet vast wel wat ik bedoel.😏 Alleen al de poging tot het schrijven van een 'eerlijk' dagboek is voor mij een flinke confrontatie met mijzelf. Ook binnen het systeem waar ik nu woon word ik soms keihard geconfronteerd via een andere bewoner. Heel anders dan in het totaal vrije wonen...( Maar zijn we ooit ergens totaal vrij?) De intentie van dit Dagboek was/is te schrijven waar ikzelf het meest van leer... Al schrijvende kom ik er achter dat ik dat altijd al deed... Ik zou me natuurlijk kunnen afvragen waarom het nu zo anders voelt. Ten eerste; Je mag
Meer lezen

Verdwijnen ga ik niet... misschien verscheurt door verdriet?

Afbeelding
 Intens verdriet kan sluimeren... Zo heel af en toe komt het los. Dan brandt het in mijn ziel. Waarom toon ik het dan niet? Ach, dat is het bijzondere van intens verdriet. Want hoe vaak zit er onder mijn oprechte lach een zeer pijnlijk verdriet? Een pijn die niet gevoeld kan worden... Die pijn was van jou en van mij misschien wel van generaties lang! Maar wie o wie deed mij ooit bewust pijn? Mijn vader, mijn moeder? Nee, want zij kenden hun eigen pijn niet. En daarom vergeef ik ze en daarom hou ik van ze, Daarom ben ik dankbaar dat juist zij mijn ouders waren. Mij gemaakt tot iets bijzonders!
Meer lezen