Het is toch raar....maar niemand doet mij iets!
Deze zachte man is eigenlijk keihard.
Zelden huil ik
maar toch voel ik mij vaak ellendig.
Maar ik hou van het leven
en van alles wat er in voorkomt.
Dank je Leven.
Leven met kleur voelt anders....
Want bijna alles kan tegenwoordig. Soms wordt het 'ons' allemaal te veel. Meestal moet je de mobiele-foon gebruiken, een soort luxe afstands bediening. Mijn hemel, wat is alles toch snel veranderd! Bijna niet meer bij te houden... En dan denk ik: gaat dit nog wel goed? Blijft er nog wel iets van ons wezenlijke Zijn over...of zullen we dan pas nu onszelf kunnen openbaren?
Reacties
Een reactie posten