Uiteindelijk bloggen we vooral voor onszelf... Natuurlijk hopen we wel dat ook anderen er plezier aan beleven. En dan, op een bepaalde leeftijd kan je alleen komen te staan... Maar echt alleen zijn we nooit! We zijn altijd met z'n twee... Zwart wit gezien is er de denker en de doener. Het beste kunnen we die samen laten werken.... Juist daardoor zijn we nooit alleen. Over Bewustzijn; Want ons bewustzijn kan onze vriend of vijand zijn... De doener en de denker; Soms wordt de mens vooral een denker, maar soms ook en té actieve doener... Natuurlijk gaat het vooral om de samenwerking. Het blijkt niet vanzelfsprekend samen te gaan, een evenwicht/balans is altijd het beste... Een goede manier is; Oefenen, dagelijks oefenen! Uiteindelijk zal het een gewoonte worden. Een zeer goede. 🙎
Kijk gerust naar binnen. Naar wie je bent en wat je had en nog wilt zijn! Ja, je voorbeeld ben jezelf. Uiteindelijk ben jij het beste wat er voor JOU is.
Is dat dan niet 'Je kop in het zand steken'? Maar wat gebeurt er dan als je negativiteit voedt? Laat dit maar eens bezinken... Nogmaals dit blog is zeer persoonlijk. Het zijn louter mijn bedenkingen en overwegingen. De mens heeft 2 kanten?
Zeker als we iets ouder worden en er van alles wegvalt; b.v. je rol in de maatschappij en hoe belangrijk je bent(?) Of zelfs werken aan een toekomst enzo 👤 Een gevoel van doelloosheid kan de kop op steken... of angst voor de dood ? Na al de veranderingen binnen mijn 'denken en beleven', kwam het volgende in mij op; Mijn doel ben ikzelf! En aan dat zelf werk ik nu op een heel andere manier... En dit zag ik toen ik opstond en wel rond 8 uur... 🙋🙏 Inderdaad Het gaat om Bewustwor ding ( en wat het Bewustzijn uiteindelijk inhoudt) Maar daarover een andere keer 😎
Soms kun je de dingen beter laten voor wat ze zijn.... Niet alles willen verbeteren of veranderen. Denk gerust af en toe; Het is wat het is en dat kan ook goed zijn. ( dit gaat niet over het werk hierboven) Op maandag kan je gerust de vorige week met rust laten. Dit blog heet niet voor niks NU
... dan kan ik niet meer mee doen aan de gekte van dit leven... Nee, het lukt mij echt niet meer. Ik geef toe, vandaag is een depressieve dag. Het is zwart in mijn hoofd. Zelf ken ik geen mensen die dit ook zo ervaren. De zon schijnt, de lucht is blauw, maar in mijn hoofd is het zwart...
En natuurlijk is er de NSB De Nederlandse Staats Bezorgdheid. Komt er werkelijk een groen pasje waardoor je meer privileges zult gaan krijgen? Wellicht ook een groene vlag in je tuin of aan je huis? De deskundigen zorgen er voor dat je het Systeem trouw gaat worden. Ook al zegt elke deskundige weer iets anders toch dragen ze graag bij aan deze hersenspoeling.
We zijn niet meer dan een korrel zand soms met of zonder verstand. Maar soms voel ik mij meer. Dan ga ik even tekeer. Alsof ik belangrijk ben en alles van het leven ken. Als er liefde voor onszelf was en vandaar uit voor de ander zou er dan ooit nog oorlog zijn? Ja, ik hou van alles een van iedereen Want ik kijk om mij heen... Liefde is zo simpel dat we er soms bang van worden. Liefde heeft genoeg aan een blik of een gebaar. Meer is niet nodig. Soms deel ik mijn liefde met.. zomaar iemand op straat! Met een oudere dame, ze bleek over de 80 te zijn. Een prachtig mens.. En natuurlijke gaf ik haar een welgemeend compliment.. Ze had een mooie uitstraling.
Reacties
Een reactie posten