Michaël, zo heet deze aartsengel...een strijder tegen onrecht. In deze Nieuwe Tijd worden deze symbolen vaak gebruikt om de opdrachten die wij als mens ervaren, te omschrijven... Michaël (klik) Maar ik ben of heet gewoon Walter! Geboren in dit aardse leven. De tijd lijkt rijp voor een 'moeilijk 'schrijfstuk. Inderdaad, de Nieuwe Tijd is komende...we beginnen wakker te worden! Het vreemde is dat ik 'wakker' geboren ben. En dat bezorgde mij, aards gezien, een moeilijk leven! Heb ik mijn opdracht gelijk al herkent, zo vlak na mijn geboorte? Niet als zodanig, maar wel al snel in mijn daden. Strijdend voor recht was ik reeds vroeg. Maar vooral levend in het onbewuste. Dat bewustzijn moest in mij rijpen, groeien in het Bewuste Zijn. Is het toeval dat mijn naam Walter werd? Drie namen heb ik en Walter was eigenlijk mijn tweede naam. Toch besloot mijn moeder mij Walter te noemen en als kind heette ik 'Wally'. Eind van dit jaar word ik 70, 10
Bizar hoe ik alles reeds op kleine schaal al had meegemaakt. De Slingedael periode.... zo genaamd om mij te helen. Om te genezen van mijn val. Alles werd mij afgenomen, mijn huis, mijn spullen en zelfs bij mijn inkomen kon ik niet meer, en toen ze merkten dat ik deze wantoestanden via het internet de wereld instuurde werd mijn internet afgesloten! Maar ik was niet voor één gat te vangen en kocht mijn internet verbinding via Lebara, betaalde het dus gewoon zelf. Dat ik daar niet thuishoorde daar werd eerst niks aan gedaan... Toen ben ik flink tekeer gegaan tegen de maatschappelijk werkster van daar! En wel zo dat iedereen het kon horen. Het bleek daar een politiestaat in het klein te zijn. En ik werd verwijderd door.....een loeder zou ik het kunnen noemen. Maar er was daar een vrouwelijke arts én een goede psycholoog die voor mij aan de slag gingen.... Nu zit ik gelukkig weer in Gouda in een prachtige flat en kan weer bij mijn eigen geld! Geldbeheer 'Rotonde' bleek corrupt en
Of ik ooit nog zal bloggen? In mij is nog steeds alles leeg. En met kleine dingen vul ik mijn dag... Mijn echte gevoel staat nog steeds op een laag pitje.
Gewoon in het Nederlands; Houd de geest levendig! Hoe verleidelijk is het om te denken, dit en dat werkt nou eenmaal goed, dus dat blijf ik trouw! Maar besef je ook welk gevaar daarin schuilt? In feite schuilt daar vooral de dood in. Stel je hebt een prachtige plant gekocht en vol verlangen en interesse kijk je elke dag hoe het met die plant gaat. Maar dag in, dag uit gebeurt er niets. Hij groeit niet, maar takelt ook niet af... Nee, van plastic is hij niet. Vraag je eens af; Zal ik van deze plant blijven genieten? En zo is het ook met het leven op zich. Blijven groeien, blijven veranderen. Wees nooit bang je kern te verliezen, want die kern dat ben 'Jij'. 🙏
Zeer gevarieerd werk... De Mona Lisa...In de war? Was het werkelijk de schepping of was het een symbolisch verhaal? Geïnspireerd door Picasso. Chakra close-up. Een afbeelding geschikt voor... De tentoonstelling van Mussorgski
Een persoonlijk blog. en dat was ooit ook de bedoeling. Door alle tragische gebeurtenissen zal ik pogen het te gebruiken als een openbaar dagboek. Op z'n minst kan ik zeggen dat ik in een intense leegte terecht ben gekomen. Dus.... ik worstel om? Om te overleven, in de hoop om weer werkelijk te gaan leven! Reeds voordat mijn jongste broer recentelijk overleed, was ik in die leegte terecht gekomen. Zelfs mijn 'levensovertuigen' gleed mij als zand tussen de fingers door. Soms zelfs alsof ik water trachtte vast te houden! En toen het onverwachtte bericht dat mijn enige en jongste broer (64) plots was overleden. Het verlamde mij totaal. Want er zit onnoemlijk veel verdriet onder En al schrijvende tracht ik eruit te komen. Helaas moet nu alles geregeld worden. Ik blijk er niet toe in staat. Maar wat moet dat moet en gelukkig heb ik hulp van hier en mogelijk van Veritas. Toen ik 60 was... wist ik gelukkig nog van niks. Dat is nou eenmaal het Leven.
Het zijn maar woorden, Niets en Iets. Gek genoeg bracht het mij veel. Noem het inzicht of wat dan ook. In ieder geval gaf het mij (uiteindelijk) rust. In feite was het zo dat ik mijn Niets begon te accepteren. Onrust en schuldgevoel verdwenen. De restanten neem ik voor lief, dus met Liefde voor het Leven en.... voor mezelf. Het Niets belandde in Vrede. Maar daarover binnenkort! 🙏
Reacties
Een reactie posten