Het gaat goed met me. Bijna goed! De werkelijke waarheid tracht ik soms hier te uitten. Ik worstel en kom boven. Slechts 75 ben ik... heb nog maar 50 jaar te leven! Tot zover hier en als je het echt wilt, dan blog ik verder over; De Waarheid. Verleid me nou maar niet tot de Absolute waarheid! Want dan kom ik langs, bij jou...hou ver dan ook.
Bijna elke dag loop ik er langs Het weggetje naar de Plus. Op dit moment groeit er prachtig wild gras langs de kant. Het is oersterk en plukken lukt niet... ze houden zich vast! En steeds vergeet ik mijn schaar. Heb werkelijk zin in een grote bos, want je weet; het wordt zomaar weer gemaaid! Morgen doe ik het en beloof je een foto! O ja, en nu even over IK, want dat ben ik nou eenmaal; Vandaag, weekend, is een soort vrije dag... Kan wel rond 17;30 mijn broodje shoarma afhalen. Gelukkig hoeven we niet met een stempelkaart in de rij te staan. Gewoon maar blijven doen alsof je KORSAKOF hebt... Want elkaar vernederen met tenminste afstand, Maandagavond, vanaf 19:30 hebben we een thema avond; Korsakof! Geen etiketten meer accepteren! en vooral geen medicijnen die toch alleen maar geld in het laadje brengen en nooit genezing! Nee, ik zal het niemand aanpraten. Maar het gros van de medicijnen is bedrog. Er moet aan verdiend worden.
Nou, strijd is het niet hoor... Spijkerbed raakt steeds meer op de achtergrond. Natuurlijk is het daar nog steeds een stuk drukker dan hier! Alles dat aan verandering toe is... heeft tijd nodig. Net als Geel... De ezel is weer helemaal de oude... Dus morgen weer schilderen met GEEL. En mijn nieuwe tube wit dekt uitstekend. Een echt merk en dat scheelt! Wit, blauw en oranje. Binnenkort aan de beurt.
Werk in wording. De Nieuwe Tijd, de Nieuwe Mens. Als ik zou stellen; Ik ben er één van... Dan roept dat weerstand op, en in mijn geval vaak een weerstand tegen wie ik ben. De grote Verandering in ons werkt zeer confronterend... Graag spreken we van 'wonderen' en wordt er nog steeds gedacht dat het binnenkort met een grote klap zal gebeuren. Die gedachte heeft alles te maken met ons ongeduld...een ander soort ongeduld. Ergens heb ik geschreven: Ik ben zo geboren...en in die zin begint de tijd rijp te worden om daar voor uit te komen. In het verleden bleek die nieuwe mens dan van voor gek verklaard te worden, opgesloten en ziek gemaakt... Ondanks de positieve wending is er nog steeds moed voor nodig om er voor uit te komen wie je werkelijk bent. Op dit moment in de tijd doen velen dit door middel van 'verpakkingen', want het is veilig om dit buiten ons zelf te plaatsen. Maar ook dat is Waarheid...De hulp van engelen, vanuit buitenaardse beschavingen,...
Het is 3:45 in de nacht...en ik dacht; Waar hoor ik eigenlijk thuis? En vooral ook, wie ben ik daarin? De laatste tijd leef ik behoorlijk in twee werelden. Gemakshalve verdeel ik ze in de wereld van de harde realiteit en de spirituele wereld. In die laatste ervaar ik een totaal andere benadering dan in die eerste. Daar zijn feiten feiten zonder diepere betekenis, daar betekent alles gewoon als dat wat er is. In de spirituele benadering hebben de dingen vaak een hele andere betekenis! Eigenlijk leef ik in beide. Het meest in die laatste...Spiritualiteit heeft voor vele een zweverige betekenis. Voor mij totaal niet! De eerste is als een spiegel die dof is en niet echt spiegelt.Die realiteit ervaar ik als een...muur. In die tweede komen we onszelf tegen en daar kan ik iets mee... De gemiddelde media tonen meestal de dode realiteit...Kijk maar naar het journaal of andere actualiteiten programma's. Laat ik maar als voorbeeld de Corona epidemie nemen. Daar weerspiegelt deze ziekte niets...
De vredes duifjes waren geland, het gevaar(rood) was voorbij. Bijna onvoorstelbaar hoe snel ze weer op een lijn zaten! De Ziels-verbinding was er weer helemaal...maar ze voelen wel alle drie dat het beter voor hen zou zijn om niet meer 'samen' te leven. Dat bleek achteraf voor allen te heftig te zijn, te confronterend, bijna onmenselijk draagbaar! Totaal weer terug in het oude vertrouwen begon Androlyn haar verhaal; 'Het lukte mij niet meer alleen, ik had werkelijk hulp nodig, niet de reguliere maar hulp die helemaal op de persoon is ingesteld... En die heb ik uiteindelijk gevonden'. (Ja, hoor...Henry moest weer even naar het toilet en inmiddels begrepen wij dat allemaal) Na deze korte onderbreking ging Andro verder met zijn verhaal; Eigenlijk durfde ik zelfs nooit naar jullie toe eerlijk te zijn over hoe het werkelijk zit... Want androgeen ben ik enkel in mijn ziel, mijn mind, mijn denken en beleven. Dat mijn lichaam daar flexibel in mee gaat.....
Reacties
Een reactie posten