En...wat was de uitslag van dat onderzoek?

 

Het was onduidelijk en niet zo best...

Maar het resultaat was een extreem diepe depressie!

De grond leek onvast te worden onder mijn voeten.

In een onwerkelijke duisternis kreeg ik bijna geen lucht meer.

En in een noodtempo zakte ik dieper en dieper.

E. was bij me en vroeg op wie ik ineens zo kwaad was?

Kwaad was ik niet, want op wie zou ik kwaad moeten zijn?

Inderdaad, het uitte zich als zodanig, want depressies had ik al in geen jaren meer gehad!

Toen ik weer alleen was ging ik al vroeg naar bed.

Ze hadden mij overigens een portie bami gebracht

en gek genoeg smaakte dat mij heerlijk!

Afgelopen nacht verloor ik liters water, ja het was dan ook erg warm in huis.

In mijn diepste dal kreeg ik het kokend heet en bijna geen lucht meer.

Uit wanhoop ben ik mijn drijfnatte bed gaan verschonen...

Ik nam mij voor de volgende dag mij hier afwezig te melden.

Tot mijn verbazing leek de duisternis in mijn hoofd te verdwijnen.

Kon mij dit soort accute depressie niet herinneren!

Inmiddels is het 5:43 in de ochtend en....mijn kracht begint terug te komen.

Gelukkig zet mijn Verandering door, op naar het tweede deel...

En die uitslag?

Die laat ik voor wat het is, ik leef immers nog!