Proefblog anno NU.

De fase van het Nu; 29-1-2020 Ook dat, maar het gaat vooral over onze vrijheid van geest en de mogelijkheid die we tegenwoordig hebben om te strijden tegen onrecht met de middelen dit ons ter beschikking staan. Met onze talenten! Talenten hebben we allemaal en velen zijn er ten onder gegaan in 1940-45 tijdens de holocaust. Veel baby-boomers leven nog steeds in de schaduw van die pijn! Daar is de tijd rijp voor (2020) om er eens actief mee aan de slag te gaan. De hoogste tijd om ook eens onze mentaliteit te 'vernieuwen'. Het begrip 'spiritualiteit' mag eens in een ander licht ervaren worden. Niet meer als een soort sprookje of utopie. Maar als een realiteit van de Nieuwe tijd, de wakkere mens! Laten we eens kijken naar onze talenten... De mijne ken ik; Mijn manieren van uitten. zoals schilderen, schrijven en fotograferen. Ook mijn verbale kracht is er een van, vooral betreffende deze laatste houd ik mij vaak in. Verder kan ik b.v. via het blogge...

2020

Is deze manier van creatief bezig zijn voor iedereen geschikt? Ook als je zegt; Ach, ik kan nog geen penseel vasthouden... Nou, het is in feite veel meer dan schilderen, het heeft te maken met het overwinnen van; Angsten. Onzekerheden, Je grenzen verkennen, wat wat durf je te doen als het enkel maar om doek, papier en verf gaat? Gewoon beginnen en dan kijken naar wat het met je doet... Ervaren wat je met de ontstane ruimtes op het doek durft te doen! Laten we het maar beter geen therapie noemen, want dan schieten we vaak weer in de stress van het MOETEN. 🙆

Schrijven over hoe dat werkt. Anders schilderen, maar hoe pak je dat dan aan? Maar er komen te weinig bezoekers... dus al te veel energie zal ik er ( nog) niet insteken. Misschien later alsnog!

Min of meer gingen bij toeval bij mij ineens de remmen los! Ik had nog wat doeken liggen waar een ander wat op gerommeld had, die gingen bij het grof vuil dus ik nam ze mee... En van de acrylverf had ik wat kleuren die ik eigenlijk zelden gebruik! Vanavond ben ik er flink mee tekeer gegaan. Heerlijk, gewoon wat beginnen te smeren zonder idee in je hoofd. Lijkt me toch eens leuk om hier een klein clubje mee te starten. Bevrijdend schilderen! Hoe ik daarmee aan de slag ga laat ik jullie hier zien Dit is slechts een begin.

Want daar is het een proefblog voor... Om je 'gekte' te durven delen. Gekte, waarmee je niet eens een ander lastig valt, maar toch dat extreme anders denken. Het is niet eens provocerend.... Toch denk ik vaak; Is het eigenlijk niet logisch dat iedereen dat wel eens heeft?

En dan, zomaar ineens ben je 70! Zodra je over je gevoelens wilt praten omtrent dat onderwerp, vliegen de clichés je om de oren! : Je bent zo oud als je je voelt; : Elke leeftijd heeft wel iets moois; : De dood komt steeds dichter bij dus je tijd begint op te raken; : Wees dankbaar dat je nog leeft!; Oké, maar wat voel je werkelijk? Want de situatie waarin je verkeert kan veel bepalen. Lukt het je überhaupt om hierin eerlijk naar jezelf te zijn?

Ooit aan begonnen... Maar nooit afgemaakt! De eerste opname als voorportaal van Slingedael heette Tussendael. Daar zat ik idd tussen mensen die werkelijk korsakof hadden. Hen heb ik diverse keren naar hun kamer moeten leiden. Overigens niet iedereen en sommige slechts tijdelijk! In dit stukje gaat het over 'schilderen'. Soms liepen de afgebeelde mensen op de gang en terug op mijn kamer schilderde ik hen uit mijn hoofd. Al een tijdje zwerft het ding op gezicht afstand. Misschien toch maar eens afmaken, vanuit de losse pols?

Jazeker! Het werpt namelijk zijn vruchten af. Af en toe gewoon iets uitproberen dat een beetje buiten hetgeen valt dat je kunt verwachten op Spijkerbed. Op dit moment overweeg ik om vooral op dit blog de 'onbelangrijke' berichten te plaatsen. De gezelligheids-babbels! Spijkerbed hoop ik namelijk wat meer to the point te laten zijn... Vandaar dat ik op dit blog wat zijpaden ga uitproberen... Een proefblog dus.