Proefblog anno NU.

Ik word werkelijk doodziek van deze onzin Eigen volk? We zijn een wereld, wake up!

Afscheid nemen van mensen die je nauwelijks kent? Gelukkig hoeft dat niet...ze bleven al uit zichzelf weg... Vandaag kon ik nog nauwelijks lopen, zien of horen En toch sleurde ik mij naar de winkel en ik hield me goed!

Neem er eens de tijd voor en wees stil. Kijk gewoon eens passief naar  binnen en vraag niks. Hooguit om het geheim van het Leven te ervaren. Vraag niks en voel alleen! Het gaat diep, die werkelijkheid van ons zijn. Gegarandeerd komen we elkaar daar tegen ,want in die werkelijkheid is er alleen maar herkenning, begrip en Liefde. Tot ziens!

Het is nauwelijks te beschrijven.. Daardoor ben ik soms anders enorm moe... De aderen in mijn handen zwellen op en dat had ik alleen nog toen ik veel jonger was!

Maar het zal zeker niet alleen over schilderen gaan. Ook je gezondheid speelt een rol, want met een beetje geluk worden we allemaal ouder! Mijn schilderen is zeker  'therapeutisch te noemen en eigenlijk is alles wat je met liefde doet zo te noemen... Nou heb ik het geluk dat 'techniek' mij met de paplepel is ingegoten, als klein kind stond ik te kijken hoe hij in de 17e eeuwse stijl werkte.  Ruysdaal en van Goyen, daar was hij perfect in. Hij was ook schilderijen restaurateur,later ging ik voor zijn baas, meneer Douwes werken... Totdat ik voelde; dit is niet mijn levensdoel! Zo rond mijn 30 ste ben ik in mijn eigen stijl gaan schilderen... Enz, enz. Geen uitleg? Die komt misschien later. Yes, en daar ben ik dan! Ik ga er wel hele dag over doen. Er komt hier toch bijna niemand. 😄

Ja, leuk om te delen al je experimenteert, Gisteren had ik het er nog met mijn oudste zoon over. Is net als ik 'kunstenmaker'! Hij vroeg mij wat ik wist van oude technieken enzo. Hij is daar erg mee bezig. Tja, wat ik weet is wat ik deed!Zelfs ben ik een andere weg gegaan. Ik schilder nog louter intuïtief. Dat past nou eenmaal bij me, vanuit het hart werken! Maar ik begrijp hem en steun hem... Helaas laden ook hier de nieuwe foto's niet in. Morgen lukt het vast. Zeker en vast! 😃

Laat ik even een stukje schrijven over de manier waarop ik schilder! Met recht is het  proef schilderen. Want al sinds vele jaren laat ik de dingen gewoon ontstaan zonder te plannen of na te denken. Op dit moment begon ik te merken dat de kleuren die ik instinctief gebruikte mij niet meer zo bevielen. Te sterk, te heftig...dus nu ben ik bezig om meer te gaan doen met 'aarde-kleuren', helaas moet ik daar nog erg aan wennen. Ach, maar haast heb ik niet, ik werk namelijk nooit meer in opdracht! Hier volgen wat  'werkjes' met toelichting; Doordat ik een beetje door mijn  'dragers' heen ben probeer ik van alles. Dit papier is eigenlijk ongeschikt voor acryl en aquarel. Toch deed ik het, juist omdat ik weer echt kleine werkjes wilde maken... Oké, de onderstaande is gemaakt op opgespannen aquarelpapier. Dat opspannen wil nog wel eens verkeerd uitwerken, dat gaat het tijdens het drogen scheuren...Of zelfs pas na het schilderen! Ben niet ontevreden....

Er worden steeds nieuwe ontdekkingen gedaan. Ook schokkende die niet te geloven zijn!

Wist ik het maar.. Schilderen is niet mijn beroep. Het gebeurt me gewoon. Tja, het zal je maar gebeuren. Klagen bij God kan ik niet... Simpel, want ik kom van elders! Daar waar ik van kom is geen God. Daar zijn we gewoon!

Eerst maar eens de foto's; The dark angel Denken vanuit liefde. HOUD JE MOND MAAR. Wat er is komt toch wel aan het licht@ Samen kunnen we het... Een nieuwe wereld maken. En met deze ga ik beginnen>> De basis voor een nieuwe Wereld.

Veel dichterbij!

Hopelijk komt hier binnenkort een passend werk van me bij te staan De wereld leek  één te worden door een virus. Een virus dat dit keer niet kieskeurig was en bij iedereen toe kon slaan. Maar die eenwording bleek de wassen neus van de angst te zijn! Vrijheid en verantwoordelijkheid worden blijkbaar ineens anders ervaren! Rekening houden met anderen is goed, mooi en zou vaker moeten gebeuren'. Maar hoe houden we rekening met de ander die niet zijn eigen verantwoordelijkheid kent? Ach, het lijkt mij zo vanzelfsprekend...ga nooit een ander beschuldigen die  deed waar hij/zij voor stond! Zelfs de vrijheid van meningsuiting wordt daardoor bedreigd. Oproerkraaiers zijn makkelijk te herkennen... Hen gaat het niet over de wezenlijke vrijheid van meningsuiting..

Als blogjunk is dit een mooi blog om toch te bloggen en nauwelijks tot geen bezoekers te krijgen... De ene na de andere bril sneuvelt... Wat een gedoe steeds! Dit keer heb ik de superglue contactlijm gebruikt. Nu nog proberen om het brillenglas weer in het frame te krijgen... Nachtwerk.

Alleen...in de wachtkamer Wie denken er zo? Wachten... Dat doe ik hooguit een dag tussendoor als ik moe ben... Stel dat we gaan 'wachten' op betere tijden...wie gaan die dan voor ons regelen? God misschien? Wachten op God. Als wachten op elkaar en dan zeggen; Maar jij deed er niks aan! Laten we toch voorkomen dat het leven een soapserie wordt. Daar is de schoonheid van Leven te waardevol voor. De taxichauffeur die verlicht raakte en... gewoon taxichauffeur bleef!

Dit blog is alleen voor hen die het willen volgen. En dat geldt voor beide... Rust gaat voor mij niet meer vanzelf, net zo min als schilderen. Praten en schrijven,  ook al onrustig. Daarom blog ik even hier, mijn stilste blog! Heerlijk om juist hier even de ruimte aan een ander te laten. De foto's komen later pas. Een eerste foto... Twee vind ik genoeg.

Dan..niks, gewoon beleefd blijven en m'n geduld bewaren! We hebben namelijk de kans van ons leven, de kans om te veranderen... Helaas overheerst de angst...maar zodra je je eigen angst weet te overwinnen, overwin je ook de angst van de ander! Het wordt werkelijk hard werken en ik ben er klaar voor.. Voordat ik in gesprek ga, of ga schrijven zoals hier, zorg ik eerst dat ik uit mijn kwaadheid ben... Dan pas zeg of schrijf ik over wie ik ben en wat ik voel. Met bloggen kun je mooie dingen doen!

Nee, deze zijn nog vrijblijvend! Baat het niet dan schaadt het niet.