Is dat dan niet 'Je kop in het zand steken'? Maar wat gebeurt er dan als je negativiteit voedt? Laat dit maar eens bezinken... Nogmaals dit blog is zeer persoonlijk. Het zijn louter mijn bedenkingen en overwegingen. De mens heeft 2 kanten?
Kijk gerust naar binnen. Naar wie je bent en wat je had en nog wilt zijn! Ja, je voorbeeld ben jezelf. Uiteindelijk ben jij het beste wat er voor JOU is.
... dan kan ik niet meer mee doen aan de gekte van dit leven... Nee, het lukt mij echt niet meer. Ik geef toe, vandaag is een depressieve dag. Het is zwart in mijn hoofd. Zelf ken ik geen mensen die dit ook zo ervaren. De zon schijnt, de lucht is blauw, maar in mijn hoofd is het zwart...
Uiteindelijk bloggen we vooral voor onszelf... Natuurlijk hopen we wel dat ook anderen er plezier aan beleven. En dan, op een bepaalde leeftijd kan je alleen komen te staan... Maar echt alleen zijn we nooit! We zijn altijd met z'n twee... Zwart wit gezien is er de denker en de doener. Het beste kunnen we die samen laten werken.... Juist daardoor zijn we nooit alleen. Over Bewustzijn; Want ons bewustzijn kan onze vriend of vijand zijn... De doener en de denker; Soms wordt de mens vooral een denker, maar soms ook en té actieve doener... Natuurlijk gaat het vooral om de samenwerking. Het blijkt niet vanzelfsprekend samen te gaan, een evenwicht/balans is altijd het beste... Een goede manier is; Oefenen, dagelijks oefenen! Uiteindelijk zal het een gewoonte worden. Een zeer goede. 🙎
Soms kun je de dingen beter laten voor wat ze zijn.... Niet alles willen verbeteren of veranderen. Denk gerust af en toe; Het is wat het is en dat kan ook goed zijn. ( dit gaat niet over het werk hierboven) Op maandag kan je gerust de vorige week met rust laten. Dit blog heet niet voor niks NU
We zijn niet meer dan een korrel zand soms met of zonder verstand. Maar soms voel ik mij meer. Dan ga ik even tekeer. Alsof ik belangrijk ben en alles van het leven ken. Als er liefde voor onszelf was en vandaar uit voor de ander zou er dan ooit nog oorlog zijn? Ja, ik hou van alles een van iedereen Want ik kijk om mij heen... Liefde is zo simpel dat we er soms bang van worden. Liefde heeft genoeg aan een blik of een gebaar. Meer is niet nodig. Soms deel ik mijn liefde met.. zomaar iemand op straat! Met een oudere dame, ze bleek over de 80 te zijn. Een prachtig mens.. En natuurlijke gaf ik haar een welgemeend compliment.. Ze had een mooie uitstraling.
Als puber kwam ik vaak bij mijn tante... Was al 16 en had een mobylette! En als ik dan weer ineens wegging, zei ze vaak; Wat ga je toch onverwachts weg! Och, daar ben ik een beetje op teruggekomen en vaak tracht ik het bijtijds aan te geven... Maar hoe doe je dat dan bij 'doodgaan'? Ben aan het oefenen... gaat niet zo goed Maar wat blijft er eigenlijk achter?
Reacties
Een reactie posten