Alles verandert.

Dat is nu zo en dat is altijd al zo geweest!
Toch blijven we ons vaak, bijna krampachtig vasthouden aan wat we kennen, herkennen.
En daardoor blijven we onszelf in tweeën splitsen...angstig en hardnekkig zoals we zijn.
Zijn of zijn geworden?
 De waardoor-vraag laten we nu even buiten beschouwing , dat leidt alleen maar tot vluchtgedrag.

De Nieuwe Mens leeft zo letterlijk mogelijk vanuit het Nu en kijkt van daaruit naar wat er niet goed voelt, niet goed is.
Juist in de Nieuwe Tijd gaan we daaraan werken, samenwerken, niet vanuit de tweestrijd maar op zoek naar eenheid.

Makkelijk gaat dat niet worden, want die tweestrijd zijn we gewend.
Als we daar uit durven te stappen lijkt het alsof we iets kwijt raken

Raak je iets kwijt als je de tweestrijd binnen jezelf overwint of maakt juist dat je tot een heel mens?

Alles verandert, zelfs het tempo van de Verandering op zich is veranderlijk.

De Nieuwe Tijd, de Nieuwe Mens.