Proefblog anno NU.

  Mijn mooiste foto! Ja, zo gaat dat steeds meer voelen... Laat me, want ik ben alleen geboren en alleen wil ik sterven. Geloof me, je kan toch niet mee! Of ik je nog zal onthouden... dat weet ik niet. Van de dood weet ik eigenlijk niks. Want misschien leef ik dan nog maar alleen in jouw herinnering. Maar misschien leven we altijd al in onze herinnering...

  Neem nou vandaag: de dag begon goed! En aangezien je een  'alleenstaande' bent, moet je er zelf van alles doen om het goed te houden!    Ach, ik ben 72 en alleen... herinneringen komen en gaan, of je wil of niet! Ben er vaak niet zo gek op...herinneringen. Of ze nou goed of slecht zijn, je kan er toch niks meer mee! Want zowel de goede als de slechte maken mij toch verdrietig. Vandaag leek een goeie dag te worden en vlak voor het eten.... Ik plaste weer eens in mijn broek en ondanks de beveiligende inleg  ging het mis.  Zat de inleg scheef of was mijn plasser weer eens verschoven? Vooral dát was het enige dat anders was....