Proefblog anno NU.

Ik en je niet eens... en toch hou ik van je....  En zo'n smoel heb ik niet eens! Op foto's lach ik zelden... Waarom ik altijd lach is...omdat ik van het leven hou Ja, ja... ik kwam net kijken en werd mij bewust; Dit is mooi, dit is prachtig! En ik zag mijn vader en mijn moeder en voelde dat ze prachtig waren! EN IK BLEEF LACHEN Ook toen er pijn en verdriet kwamen. De pijn en het verdriet van mijn ouders nam ik op me.. Het was de reden van mijn geboorte... Nee, het was geen straf, het was een zegen...een geschenk van het mogen ZIJN. Het zijn als geschenk, niet als straf... En ik ben er, nog steeds... hopelijk ook voor jou! Want ik heb mensen lief! En daarom blijf ik... Altijd lachen! Het leven lach ik je toe. Ken jij de liefde?

] Het kan zomaar gebeuren... Ineens verdwijn je. Dan ben je weg. Missen mensen je? Het maakt niet uit want je zal het niet weten. Of...? Of mis je me nu al... Ja, dan kan ik nog reageren. Dan ben ik er nog. Nee, het is niet mijn ego. Ik was en ben het gewoon zelf!

 Intens verdriet kan sluimeren... Zo heel af en toe komt het los. Dan brandt het in mijn ziel. Waarom toon ik het dan niet? Ach, dat is het bijzondere van intens verdriet. Want hoe vaak zit er onder mijn oprechte lach een zeer pijnlijk verdriet? Een pijn die niet gevoeld kan worden... Die pijn was van jou en van mij misschien wel van generaties lang! Maar wie o wie deed mij ooit bewust pijn? Mijn vader, mijn moeder? Nee, want zij kenden hun eigen pijn niet. En daarom vergeef ik ze en daarom hou ik van ze, Daarom ben ik dankbaar dat juist zij mijn ouders waren. Mij gemaakt tot iets bijzonders!

En dat terwijl ik in m'n eentje de wereld had kunnen redden! Tegen deze wereldzeg ik; NEE. Tegen alles zeg ik NEE. Waarom eigenlijk, want de wereld is prachtig! Maar toch zeg ik NEE... Ik doe niet meer MEE!  Maakt het wat uit dan? NEE ,het maakt geen moer meer uit uit... Want het is simpel, Ik stop ermee, ben er klaar mee...

 Want elke keer weer gaat het op en neer.. Soms doet het pijn,  soms een beetje 'zeer'. Toch, al levenslang gaat het in mij tekeer. Dag in, dag uit. Blijvend beweer ik dat ik er toch graag ben. Voor jou en voor mij. Ja, ik ben er graag, Elke keer weer. 💗

Met dank aan Elly... Een prachtige clip. Vandaag wijk ik uit naar dit blog. En vanochtend vroeg heb ik weer eens het nieuws bekeken. Dat doe ik tegenwoordig maximaal 2x per dag. Steeds weer ben ik opgelucht dat ik de stem van mijn Hart volg. Ga ik stemmen en laat ik mij vaccineren...?? Jezelf trouw zijn is de enige manier.