Proefblog anno NU.

Michaël, zo heet deze aartsengel...een strijder tegen onrecht. In deze Nieuwe Tijd worden deze symbolen vaak gebruikt om de opdrachten die wij als mens ervaren, te omschrijven... Michaël (klik) Maar ik ben of heet gewoon Walter! Geboren in dit aardse leven. De tijd lijkt rijp voor een 'moeilijk 'schrijfstuk. Inderdaad, de Nieuwe Tijd is komende...we beginnen wakker te worden!  Het vreemde is dat ik 'wakker' geboren ben. En dat bezorgde mij, aards gezien, een moeilijk leven! Heb ik mijn opdracht gelijk al herkent, zo vlak na mijn geboorte? Niet als zodanig, maar wel al snel in mijn daden. Strijdend voor recht was ik reeds vroeg. Maar vooral levend in het onbewuste. Dat  bewustzijn moest in mij rijpen, groeien in het Bewuste Zijn. Is het toeval dat mijn naam Walter werd? Drie namen heb ik en Walter was eigenlijk mijn tweede naam. Toch besloot mijn moeder mij Walter te noemen en als kind heette ik 'Wally'. Eind van dit jaar word ik 70, 10

En we kunnen hem zelf helemaal inkleuren!

Het Nu is veranderd. De rust. Een soort leegte die tegenwoordig beter bij mij past. Maar 't begrip rust is betrekkelijk... Omdat ik weer zeer gedreven aan het schilderen ben! Proefschilderen op een Proefblog. Over de bijzondere dingen die daardoor gebeuren schrijf ik wel als ik er aan toe ben. De zeventiger jaren. ↥ Het toen  van de 90er jaren. 🔺 🔻

Weet jij nog wanneer jij helemaal jezelf was? Trouwens wist je toen al wie jezelf was.. En weet je het nu dan wel?

Hoe gaan we dat eigenlijk doen en wat moeten we daarvoor allemaal los gaan laten? Op dit moment van de tijd in het directe Nu lijkt het bijna een recalcitrante uitspraak. En dat zou zeker niet werken, want het gaat niet om verzet, het gaat om bewustwording en de eigen verantwoordelijkheid opnieuw in te leren schatten... Boos reageren op alles wat er nu nog niet goed gaat werkt averechts. Goedschiks of kwaadschiks...er was/is nog steeds veel 'onwetendheid',  vaak nog gevoed door angst , maar ook zeker uit gemakzucht! Het aan anderen overlaten, dat lijkt een stuk makkelijker... Totdat het misgaat, dan zijn die anderen ineens de boosdoeners. De kracht van de eigen verantwoordelijkheid dragen is nog maar beginnende... Je eigen lichaam en geest leren vertrouwen door goed ernaar te kijken en...te luisteren! Zelf kost dit nieuwe denken mij ook nog best veel moeite, maar op de momenten dat het me dan lukt... Voor mij, na een lange weg, werkt dit dan enorm genezend

Je hebt het of... je hebt het niet.

Over het hoe, wat en wanneer zullen we binnenkort alles 'weten'! 🙏

De verkramping van de moraal steekt zo nu en dan weer de kop op... Het komt er tegenwoordig op neer  dat het lichaam, zoals het is niet getoond zou mogen worden. Dan denk ik; welke seksueel gefrustreerde heeft deze moraal in de wereld gebracht. En hoeveel macht hebben deze 'zondig' denkende dan nog steeds? In mijn eigen werk heeft 'naaktheid' altijd een symbolische betekenis. Volgens mij heb ik slechts weinig een echte pornografische tekening gemaakt... En die zijn inderdaad anders confronterend... Dit keer ga ik ook op Proefblog anno 2019 een nachtexpositie beginnen. In de Nieuwe Tijd...is er dan nog steeds een huichelachtige moraal? Nee, want we gaan ons juist dan blootgeven. Iets erotisch heeft het wel. Wie niet trouwens? Een man met durf! Er gekleurd opstaan... Een rustige man...Naakt. Tja, zelfs naakt kan ingetogen zijn... Alles wat niet mag, gewoon getoond!

Dan zit ik even voor de tv wat in te dommelen. En behoorlijk ook, want mijn wijnglas met wit druivensap/citroen kieperde om. Gelukkig was er nog maar weinig in. Alles was begonnen met een herinnering...herinnering aan mijn werkelijke oorsprong. Eerst voelde ik hoe alles in mij was...alle herinneringen van het Zijn. Nee, het indommelen kwam pas nadat ik in het Niets terecht kwam. De oergrond van voor het Zijn. Nog van ver voor wat wij God zijn gaan noemen. En ineens was ik Nergens meer... Blijkbaar als bescherming voor de Geest was ik in die laatste fase van het Niets en Nergens weggedommeld. Het zal niet meer dan een nano-seconde geweest zijn. Weer helemaal terug in het hier en nu bedacht ik mij; Waar zoeken we eigenlijk naar en wat is het dat we willen weten? Alles is in ons aanwezig.

Spijkerbed.  'ZIEKZIJN IS DE RUIMTE NODIG HEBBEN'. Waardoor worden wij eigenlijk ziek? Wat maakt ons 'ziek'? Het is nog steeds erg wennen om anders te kijken naar ziek zijn. Daarom is het een visie die je alleen voor jezelf mag toepassen. Zodra je dit bij de ander gaat toepassen ontneem je haar/hem in feite de ruimte die zij nodig hebben! Net zoals de term; Eigen schuld, dikke bult...dan had je maar gezonder moeten leven! Hoe kijk ik hierin naar mijzelf, dus zonder een andere persoon erbij te betrekken? Op dit moment ben ik een beetje ziek... Er wordt mij iets duidelijk gemaakt en dat is wat anders dan je het slachtoffer voelen van het een of ander virusje... Even een korte onderbreking nu... Ruimte voor mijn Spijkerbed. ( de korte onderbreking blijkt een lange te worden...) Juist in dit blog neem ik ruim de tijd. Tijd voor mezelf, maar ook zeker voor mijn bezoekers! Dus ga ik nu even mijn verhaal vervolgen; Een al te spirit

J uist in deze tijd ont-dekken we eindelijk onszelf. Het zelf! En dan mag je zeggen; Blijf bij mij!

Ontvankelijk zijn... Juist nu is het belangrijk om oplettend te zijn. Er is niets tegen om van alles tot je te nemen... Maar blijf waakzaam, want de duisternis is nog niet verdwenen! Het gevaar van de Duisternis is... dat het zich voor kan doen als het Licht. We gaan steeds meer vertrouwen op de Waarheid die in ons hart leeft... 💚 Lan gzaam beginnen we hem te herkennen, toe voelen en te ervaren...

Zelf heb ik de ervaring dat Ikebana uitstekend geschikt is om te ontspannen, maar ook tot een innerlijke balans kan leiden. Voor mij is het bijna te zien als een kennismaking met de Feng Shui. Je ruimtelijk ervaren, evenwicht herkennen, iets wat je ook prima kunt gebruiken bij het inrichten van je woon-omgeving.